Υπάρχουν στιγμές που η υπομονή εξαντλείται, αλλά δεν βοηθά πάντα το να ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου όταν το παιδί κάνει πείσματα.
Το μικρό σου ουρλιάζει, κλαίει, χτυπάει τα πόδια, κάνει πείσματα; Δε χρειάζεται εκνευρισμός! Αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να διατηρήσεις την ηρεμία σου, όταν το παιδί σου μετατρέπεται σε μικρό τύραννο, αν προσθέσεις και τη δική σου ένταση στη δική του δύσκολα θα ηρεμήσουν τα πνεύματα!
Το πρώτο βήμα είναι να αναλύσεις το πρόβλημα για να καταλάβεις την αιτία. Αν για παράδειγμα το παιδί σου είναι κουρασμένο ή πεινάει τα πείσματα θα έχουν μικρή διάρκεια. Προσπάθησε, λοιπόν, να μιλήσεις μαζί του, ζητώντας του να συνεργαστεί για να αποκτήσει αυτό που θέλει: μια λύση θα ήταν να ετοιμάσετε μαζί το φαγητό ή να διαβάσετε ένα ωραίο βιβλίο στο δωμάτιο αν είναι η ώρα του ύπνου, αποφεύγοντας έτσι τους “εκβιασμούς” ή τις φωνές.
Αν, αντίθετα, τα πείσματα είναι πολύ συχνά πρέπει να παρέμβεις διαφορετικά. Συχνά τα παιδιά εκφράζουν μέσα από τα πείσματα μια ανάγκη που φοβούνται ή δυσκολεύονται να εξωτερικεύσουν: από την ανάγκη τους να περνούν περισσότερο χρόνο με τη μαμά και τον μπαμπά, ως το φόβο να μην είναι όπως εκείνοι τα θέλουν. Στην περίπτωση αυτή ακολούθησε τους ρυθμούς του, χωρίς να το υποχρεώνεις να κάνει τα πάντα και άκουσε ακόμα και αυτά που δε σου λέει και η διάθεσή του θα βελτιωθεί και επομένως και η σχέση του με τη μαμά και τον μπαμπά!
Δώσε στο παιδί σου την προσοχή που χρειάζεται χωρίς όμως να το κακομάθεις. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να το ηρεμήσεις χωρίς να πρέπει να καταφύγεις σε φωνές ή τιμωρίες. Γιατί ποια μαμά δε νιώθει ενοχές όταν φωνάζει στο παιδί της; Και μπορείς εύκολα να απαλλαγείς από αυτό το αίσθημα ενοχής!
