Από την κοιλιά σου ήδη το μικρό σου έχει λόξιγκα και σε κάθε τίναγμά του χαμογελάς! Τώρα που γεννήθηκε μην ανησυχείς: λίγος λόξιγκας είναι φυσιολογικός.
Είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, περνάει μόνο του και δε δημιουργεί κανένα πρόβλημα κι όμως όταν τον έχει ένα νεογέννητο μας πιάνει άγχος. Ίσως είναι ο φόβος ότι μπορεί να επηρεάσει την αναπνοή, ίσως το γεγονός ότι βλέπεις το μικρό σωματάκι να τινάζεται σαν να ήταν μεγάλος, ίσως επειδή δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τι το προκάλεσε, αλλά στην πραγματικότητα ο λόξιγκας είναι μόνο μια εκούσια σύσπαση του διαφράγματος που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μόνο ενοχλητικός και περνάει μετά από λίγη ώρα.
Στα νεογέννητα ο λόξιγκας είναι πολύ συχνά ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται αμέσως μετά το θηλασμό, γιατί το παιδί σου έφαγε λαίμαργα ή γιατί δεν πήρε σωστά το στήθος και κατάπιε πολύ αέρα. Αλλά μπορεί να ξεκινήσει και μετά το άλλαγμα της πάνας ή μετά το μπάνιο και αυτό οφείλεται στις εναλλαγές της θερμοκρασίας.
Μην ανησυχείς λοιπόν αν του συμβεί, δοκίμασε να το κάνεις να περάσει βάζοντάς το στο στήθος σου για να θηλάσει: ο φυσιολογικός ρυθμός της κατάποσης θα κάνει το λόξιγκα να περάσει.
Για να το προλάβεις, όταν θηλάζεις να ελέγχεις ότι η θηλή έχει σωστή κλίση και ότι το μωρό παίρνει σωστά το στήθος. Όταν το κάνεις μπάνιο να το ξεντύνεις πολύ σιγά για να προσαρμόζεται το σώμα του στις αλλαγές της θερμοκρασίας και κράτα το σκεπασμένο όταν του αλλάζεις την πάνα.
Μην προσπαθήσεις να το τρομάξεις ή να το κάνεις να κρατήσει την αναπνοή, σύμφωνα με τη γενική άποψη που επικρατεί: θα έχεις το αντίθετο αποτέλεσμα γιατί θα το κάνεις να κλάψει και θα αρχίσει πάλι ο λόξιγκας. Με την ανάπτυξη το φαινόμενο θα πρέπει να αραιώσει, στην αντίθετη περίπτωση ζήτησε τη συμβουλή του γιατρού σου που θα σε καθησυχάσει.
Και ένα αξιοπερίεργο: λένε ότι ο λόξιγκας μπορεί να είναι ένα αρχαίο αντανακλαστικό όταν οι “πρόγονοί” μας ζούσαν στο νερό και ανέπνεαν με τα βράγχια… Να είναι άραγε αλήθεια;
